Ik beschouw mezelf als een redelijk succesvolle multipotential. Daarmee bedoel ik niet sociale status, hoog inkomen of veel roem (haha), maar wel: ik heb een redelijke balans gevonden in de verschillende dingen die ik wil doen. Ik werk circa 2 dagen in de communicatie, met collega’s en redelijk ‘analytisch’ met veel nadenken, schrijven en adviseren. Ik werk circa 2 dagen aan mijn coachpraktijk, waarbij ik werk áán mijn bedrijf (website, social media, workshop), en werk met coach cliënten en inhoudelijk bezig ben. Ik verdeel het werk over de hele werkweek, zodat ik feitelijk 5 wat kortere werkdagen heb, en ik eind van de middag meestal redelijk relaxed aan het koken begin, bij de kinderen ben of nog een wandelingetje maak. Tussendoor en in het weekend neem ik af en toe tijd voor wat sociale contacten, maar het gezin is er altijd. En werken in het weekend komt ook nogal eens voor. Leuke dingen, dat wel. Klinkt allemaal best oké toch? Maar ook wel iets te zakelijk, vind ik zelf.
Waar het nogal eens aan schort (sowieso in coronatijd) is spontane acties, veel lol met vriendinnen, gekkigheid, weekendjes weg, luxe als schoonheidsspecialist en sauna. Uiteraard is ook de sportschool al weer heel lang geleden. Dus wat er in het ‘perfecte’ plaatje nog zeker mist is: waar blijf ik zelf? Mijn lol (met roc-collega’s, business buddies of vriendinnen), een keer zomaar een workshop doen (yeah!). Lekker zorgeloos luieren in de sauna. Zonder de tijd in de gaten te hebben, door boekenkasten grazen in een boekwinkel of bibliotheek, dat is ook al eeuwen geleden. Nou ja, de ‘gewone’ corona-gemissen, u kent dat wel!
Het gevolg? Ik ben soms te moe. Of wordt wat grumpy omdat ik te lang niets leuks heb gedaan. Of blijk ineens iets teveel paaseitjes achter elkaar te snaaien, gedachteloos. Of ik kan de herrie van mijn 2 jongens écht niet meer aan. Voor mij allemaal tekenen dat ik mezelf even vergeten ben. Dan is het tijd om terug te schakelen, mediteren, badderen, wandelen of een vriendin spreken. Nu het einde van corona in zicht lijkt, hoop ik ook weer leuke uitstapjes te kunnen gaan doen, want op pad, daar laad ik ook altijd van op! Dat kan nu ook wel, hoor ik je denken, maar de organisatie met iemand, of met kids onder de pannen blijkt nu een stuk lastiger.
Dus. Wijze les: als je streeft naar een fijne multipotential indeling van je week: denk dan ook aan ruimte voor spontaniteit en voor opladen! Dat ziet er in coronatijd anders uit dan pre-corona, of post-corona. Maar opladen is een must! Zonder opgeladen batterij, is het lastig vooruitkomen!